”დღეს ჩემი დაჩი პირველ კლასშია და მეც ანალოგიურად პირველ კლასში ვარ” ადგა და წავიდა. წავიდა, რადგან ეს ნაბიჯი აუცილებელი გახდა. საკუთარი ერთადერთი შვილი დედას მიაბარა გასაზრდელად და ემიგრანტობით გამოწვეულ ყველა ტკივილს გამართლება იმით მოუძებნა, რომ დედაა და შვილზე უნდა იზრუნოს... დღეს, როგორც არასდროს ისე მოეძალა ემოციები, რადგან დაჩის სასკოლო ფერხულში პირველ ნაბიჯების გადადგმა დედის გარეშე მოუწია. ისიც, როგორც ბევრი ქართველი დედა, უცხო ქვეყნიდან, იტალიიდან უზიარებს შვილს განცდებს და ცრემლნარევ სიხარულს, თუმცა გრძნობების გაშიშვლებას საბოლოოდ მოერია და შვილის სკოლაში წასვლის ფაქტს, ნინი ფეისბუქ-გვერდზე საკუთარი სასკოლო პერიოდის გახსენებით გამოეხმაურა.
”დღეს ჩემი დაჩი პირველ კლასშია და მეც ანალოგიურად პირველ კლასში ვარ! მართალია, ერთად ვერ წავედით სკოლაში, მაგრამ ერთად გავივლით ამ წლებს!
სკოლა... პირველი კლასი... პირველი ემოციები... 90-იანები და არასდროს არ დავიწყებული მეგობრები! მუდმივი სიგიჟე! თინეიჯერული საოცარი წლები, სერიოზული დისციპლინის მიუხედავად სხვების და საკუთარი თავის მიმართ პროტესტი... ფორმები! გადაკეთებული ფორმები... იმის შთაგონება, რომ სწავლის ძირი მწარე არის და კენწეროს მოლოდინში თავგანწირული სწავლა ლამპის შუქზე...ომის ნათება ფანჯრებიდან. 20-კაპიკიანი ”ბულკები" და ბუფეტის გამყიდველის ”ნისიების” მწვანე ცალხაზიანი რვეული... ”შპარგალკების” ბუმი... ლიტერატურული თემები, რომლებმაც საკუთარ აზრებს სათავე დაუდო... შატალოები, რომლის მეორე დღეს ე.წ. ”ტისკები" იყო, ჯერ ჯგუფის ხელმძღვანელთან და მერე დირექტორთან, იმ პირობით, თუ გავტყდდებოდით, ვინ იყო შატალოს ორგანიზატორი... სკოლის უკან, კლასელი ბიჭების მოწეული სიგარეტებიდან დარჩენილი კოლოფების ჩვენს ჩანთებში გადამალვა. სასწაული წლები!!!!!
თუ როგორი მაგარი რამეა სკოლა, ამას მსკოლის დამთავრების შემდეგ ვხვდებით...
მოკლედ სასწავლო წლის დაწყებას გილოცავთ, პატარებო! წინ ბავშვობის საუკეთესო წლები გელით, ჩვენი ბავშვობის წლებისგან ბევრად განსხვავებული!”
რუსკა კილასონია