”ყოფილმა მეუღლემ ყველაფერი წამართვა... ოთხ შვილს მარტო ვზრდი” - აფხაზეთიდან დევნილი გმირი დედა - მშობლები

”ყველაზე მეტი სიმწარე იყო, როცა ორი წელი არც ერთი შვილი არ მყავდა გვერდით...” ელისო გაბელია მარტოხელა დედაა, იგი ოთხ შვილს ზრდის. მიუხედავად იმისა, რომ პროფესიით სტილისტია და ადრე სალონებში მუშაობდა, დღეს ორ ადგილზე დამლაგებლად მუშაობს და შვილებს რომ არაფერი დააკლოს, არც ოჯახებში დასალაგებლად გამოძახებებზე ამბობს უარს... ახალგაზრდა ქალი თავად გვიამბობს, რამდენი სირთულე გამოიარა, შვილები რომ თავის გვერდით ჰყოლოდა...

- ადრე საცხოვრებელი მქონდა. პატარა ფართი იყო და მიწის ნაკვეთიც, მაგრამ ყოფილმა მეუღლემ ყველაფერი წამართვა, თუ ოდესმე რამე გამჩნდა და განქორწინების შემდეგ დედამთლის სახელზე ჩუქება გააფორმა. ამის შემდეგ თავშესაფარში ყოფნა მომიხდა... 25 წლის სრულიად მარტო დავრჩი, ბავშვები ყველა ძალიან პატარები იყვნენ... დაახლოებით ერთი წელი თავშესაფარში ერთად ვიყავით. შემდეგ მე იქვე მასწავლეს, პროფესიით სტილისტი გავხდი. თავშესაფრიდან წამოსვლის შემდეგ ბავშვების დატოვება ბავშვთა სახლში მომიხდა. ორი წელი ბავშვები ჩემს გვერდით არ იყვნენ, რადგან ქირით უნდა გადავსულიყავი და ოთხ ბავშვს ვერაფრით შევინახავდი... აფხაზეთიდან დევნილი ვარ და დევნილები სხვადასხვა ობიექტზე რომ იჭრებოდნენ საცხოვრებელი ფართის მოთხოვნით, მეც რამდენჯერმე მომიხდა შეჭრა. ჩემი მოთხოვნა იყო თუნდაც სულ პატარა ოთახი მქონოდა და ბავშვები ჩემ გვერდით გადმომეყვანა, მაგრამ ვერსად ვერაფერს გავხდი. სადაც არ შევედით, ყველა შენობა დაგვატოვებინეს... შემდეგ ერთ-ერთ ფართში შევიჭერით და როგორღაც მოვიპოვე დროებითი საცხოვრებელი. თუმცა ბავშვები რომ გამომეყვანა, არანაირი პირობები არ არსებობდა. ჭურჭელიც კი არ მქონდა, მაგრამ მაინც გამომყავდა ბავშვები ჩემთან სახლში. სალონებში ვმუშაობდი სტილისტად, დამლაგებლადაც დავიწყე მუშაობა და ორი წელი დამჭირდა, ელემენტარული რამეები რომ შემეძინა... რაღაცეები მაჩუქეს, მაგალითად – მაგიდა, კარადა, საღებავები... თავად შემოვიტანე ავეჯი, სარემონტო სამუშაოებიც ჩავატარე, მეორადი სარეცხი მანქანა ვიყიდე და საცხოვრებელი რაღაცას დავამსგავსე... ბავშვთა სახლში რომ მომიხდა დატოვება, უფროსი ცხრა წლის იყო და პატარა სამის...

- სახელმწიფო გვერდით არ გიდგათ?

- როდესაც დედას ბავშვები ბავშვთა სახლიდან გამოჰყავს, თითო ბავშვზე 90 ლარია... დღეს ორ ადგილზე ვმუშაობ დამლაგებლად და თუ ოჯახებიდან არის დასალაგებლად გამოძახება, იქაც გავრბივარ. ჩემი ერთ-ერთი შვილიც მუშაობს თოჯინების თეატრში, დაბალი ხელფასი აქვს – 50 ლარი... აუტანელი იყო ის პერიოდი, როდესაც შვილები ჩემ გვერდით არ იყვნენ. სამსახურიდან რომ ვბრუნდებოდი, სულ ცუდად ვხდებოდი, სახლში რომ სიცარიელე იყო. მეც და ჩემს შვილებსაც ყოფილ მეუღლესთან არანაირი კავშირი არ გვაქვს... ბავშვები ოთხივე კარგად საწვლობენ. უფროსი 14 წლის არის, მომდევნო 13 წლის, მესამე 11-ის და პატარა 8 წლის... სახლში სულ მეხმარებიან, ვალამაზებთ რაც შეგვიძლია ჩვენს საცხოვრებელს, ვცდილობთ წინ წავიდეთ და მგონია, რომ ყველაზე რთული პერიოდი უკვე გადავლახეთ და ბევრი შრომით კიდევ ბევრს შევძლებთ...

მანანა გაბრიჭიძე