"გარეგნულად მარმარილოსავით ცივია, მაგრამ უჩვეულოდ ვნებიანი. მისთვის დამახასიათებელია საკუთარ თავზე მითების შექმნის სიყვარული. შეუძლია იყოს ულმობელი, სასტიკი, საშიში... გულმოდგინედ გეგმავს, როგორ იყაროს ჯავრი მტერზე და ისეთ დარტყმებს აყენებს, სამუდამოდ უკარგავს მასთან ქიშპობის სურვილს"... - ასე ახასიათებენ ასტროლოგები მამლის წელში დაბადებულ მორიელს, ეს კი მსახიობ თეკო ჩუბინიძის ზოდიაქოს ნიშანია.
- ასტროლოგია მეტ-ნაკლებად მაინტერესებს. წლების წინ, ასტროლოგთანაც ვიყავი, მაგრამ ამ სფეროში ზედაპირული ცოდნა უფრო მაქვს, ღრმად ჩახედული არ ვარ.
- (იცინის) ეს ჩემთვის არაერთხელ უთქვამთ.
- მე ვერ ვგრძნობ.
- ასეა, ადამიანმა ჩემი ნდობა უნდა მოიპოვოს. ნდობის ფაქტორი ყველა საქმეში მნიშვნელოვანია. ადამიანი პირველივე ნახვისას, სხვაზე ჭორაობას რომ იწყებს, ის ჩემთვის სანდო არ არის.
- ამას მე ვერ გეტყვით, მაგრამ სხვებისგან მსმენია, - ქარიზმა, სცენური მიმზიდველობა გაქვს, რომელიც ადამიანებს აღაფრთოვანებსო.
- ადრე ეს საკითხი ძალიან მაწუხებდა, ბევრი რამ არ გამიკეთებია ამის გამო, ახლა კი ეს მეორეხარისხოვანია. მას შემდეგ, რაც ფსიქოლოგიის შესწავლა დავიწყე, ბევრი რამ გადავაფასე, ბევრ რამეზე აზრი შემეცვალა. წლების წინ, ბევრ რამეში ვიზღუდებოდი, ჩემი შემოქმედებითი პოტენციალიც კი შეზღუდული მქონდა.
- მითქვამს, თან არაერთხელ. დღეს ამ გონებით, ალბათ, სხვაგვარად მოვიქცეოდი.
- ამ პერსონაჟს თავიდანვე ეტყობოდა, როგორიც იქნებოდა. კიდევ უარესიც თუ არ გააკეთა, მკადრებელი ნამდვილად არის. შეიძლება რაღაცას მიხვდეს, შეიძლება კისერიც მოიტეხოს ან დარჩეს ასეთად. მარისნაირები ხომ ცხოვრობენ ჩვენ გვერდით. შეიძლება ამ ქალში რაღაც გარდატეხაც მოხდეს.
- მარტივად რომ ვთქვა, მსაყვედურობენ და უხეშად რომ ვთქვა, - მწყევლიან, ბოლო სერიებში - განსაკუთრებით. ახლობლებმა სქრინები ჩამიგდეს, ქალები საკუთარ დედამთილებთან როგორ მაიგივებენ. დავფიქრდი, რამდენად მტკივნეული ცხოვრება აქვთ გავლილი. იწერებიან, - ჩემს დედამთილს ჰგავხარ, ჯოჯოხეთის ცეცხლში დაიწვიო. ამ ფაქტს, როგორც მსახიობი, თუ შევხედავ, არ უნდა გავბრაზდე. ეს იმას ნიშნავს, რომ შევძელი და მაყურებელში ემოცია გამოვიწიე. აი, როგორც უბრალოდ ადამიანმა რომ შევხედო, რთულია. უცნობი პიროვნების ასე დაუნდობლად ლანძღვა როგორ შეიძლება?! ზოგიერთი ჩემს ცხოვრებასაც კი შეეხო. ამან დამაფიქრა.
- ამაზე კი არ მიფიქრია... მეგობრული დედამთილი ვიქნები, ასე მგონია. რა დროს დგება ადამიანებს შორის სწორი კომუნიკაცია? როდესაც მიმღებლები არიან, როდესაც გიყვარს შენი შვილი და მის არჩევანს პატივს სცემ. რატომ ან რა უფლებით შეიძლება ვიყო გაბრაზებული?
- როდესაც ეგოისტი ხარ. არსებობს გამონაკლისი შემთხვევებიც: როდესაც მას რაღაც ცუდი ელის და თავად ვერ ხვდება. სხვა შემთხვევაში, უნდა ვიცოდეთ, რომ შვილები ჩვენი საკუთრებები კი არა, დამოუკიდებელი პიროვნებები არიან. აზრს თუ გვკითხავენ, უნდა დაველაპარაკოთ. არასოდეს თქვა არასოდესო, საქმე საქმეზე რომ მიდგება, არავინ იცის, ვინ რას მოიმოქმედებს, მაგრამ ახლა ასე ვფიქრობ. ცხოვრებაში გარანტიები არ არსებობს. მომავალში რა მოხდება, ეგეც არავინ იცის. მივცეთ საკუთარ თავსაც და შვილებსაც არჩევანის საშუალება. ვენდოთ, გვიყვარდეს და პატივი ვცეთ მათ არჩევანს! იხილეთ სრულად