როგორც აღმოჩნდა, ამ პროფესიის მქონე ადამიანები დეპრესიით ხშირად იტანჯებიან, ემოციურ არასტაბილურობას განიცდიან და ფსიქოლოგების დახმარებაც სჭირდებათ:
20-წლიანი გამოცდილების მქონე ავსტრალიელმა ვეტერინარმა, ანიტა ლინკმა საკუთარი პროფესიის შესახებ გულწრფელად ისაუბრა. ადამიანები, რომლებიც ცხოველებს მკურნალობენ და მათ ხშირად ცუდ მდგომარეობაში ხედავენ, ემოციურად სხვებზე მეტად განიცდიან ბევრ რამეს და დეპრესიით იტანჯებიან. გარდა ამისა, ანიტა ლინკის თქმით, ვეტერინარები ცხოველთა პატრონების მხრიდან აგრესიის მსხვერპლი ხშირად ხდებიან და ზოგჯერ ვერგანკურნებისა და ცხოველის დაღუპვის ბრალეულობას მთლიანად მათ აკისრებენ. ასევე, ვეტერინარები ხშირად ზეგანაკვეთურად მუშაობენ და იღლებიან როგორც ემოციურად, ასევე ფიზიკურად.
ამ მიმართულებით დასაქმებული 10 ადამიანიდან ერთი აღიარებს, რომ ღრმა დეპრესიას განიცდის, რადგანაც პაციენტების მუდმივი მეთვალყურეობა, მათ სისუფთავეზე ზრუნვა, სველი წერტილების, საპირფარეშოების დასუფთავება ძალიან მძიმე და რთული საქმეა. გარდა ამისა, ისინი ხშირად ხვდებიან ადამიანებს, რომელთა ჯანმრთელობის მდგომარეობაც კრიტიკულად მძიმეა და ემოციურად განსაკუთრებით უჭირთ. ასევე, ამ სფეროში საკმაოდ დაბალი ანაზღაურებაა და მათ მოტივაციის დაქვეითებას ეს ფაქტორიც ემატება.
მიმტანებიც ხშირად იტანჯებიან დეპრესიით, შფოთვითა და ემოციური არასტაბილურობით. მათ საკმაოდ მძიმე შრომა უწევთ. გარდა იმისა, რომ ხშირად უკმაყოფილო მომხმარებლები პირდაპირ მათთან გამოხატავენ აგრესიას, ასევე ფეხზე დიდხანს დგომა, დაუმსახურებელი შენიშვნების მიღება და კრიტიკის მოთმენა უწევთ.
ძალადობის მსხვერპლ ბავშვებთან, ქალებთან მუშაობა განსაკუთრებით რთული საქმეა. სოციალურ მუშაკებს, ფაქტობრივად, 24-საათიანი სამუშაო რეჟიმი აქვთ. დაზარალებულებს საჭირო დოკუმენტაციის მოგროვებაში, კონსულტაციების გავლაში ეხმარებიან და ბევრი მათგანი საქმეს პირად ცხოვრებასაც სწირავს.
ექიმებიც ხშირად განიცდიან დეპრესიას. ის ფაქტი, რომ სხვა ადამიანების სიცოცხლე მათ ხელშია და ერთმა უნებლიე შეცდომამ შესაძლოა, სიკვდილი გამოიწვიოს, მათთვის განსაკუთრებით სტრესულია. გარდა ამისა, ექიმები ყოველდღიურად უყურებენ პაციენტებს, რომლებიც სხვადასხვა სერიოზულ და მძიმე დაავადებას ებრძვიან და ემოციურად ესეც ძალიან რთულია. ასევე, მათ უწევთ, პაციენტის ახლობელ ადამიანებს ყველაზე სამწუხარო ამბავი შეატყობინონ...
არარეგულარული შემოსავალი, დაუფასებლობა, არეული გრაფიკი ამ ადამიანებში დეპრესიასა და სტრესს იწვევს. როგორც ცნობილია, მსახიობები ბიპოლარულ აშლილობას სხვებზე მეტად განიცდიან და ემოციური არასტაბილურობა აქვთ.
მათი საქმიანობა მუდმივი სტრესითაა სავსე და საქმეც დაუსრულებლად აქვთ. ხშირად სხვადასხვა გარჩევაში, უკმაყოფილო და დაზარალებული კლიენტების რისხვისა და აგრესიის ქვეშ ექცევიან და როგორც წესი, ემოციურად განსაკუთრებით უჭირთ.
წლიდან წლამდე მასწავლებლებისათვის საქმე კიდევ უფრო რთულდება და მათ არაერთი დოკუმენტისა და საბუთის შევსება უწევთ. გარდა ამისა, მასწავლებლის სამსახური მაშინაც გრძელდება, როცა სახლში მიდის, რადგანაც თან მოსწავლეების გასასწორებელი დავალებები და ნამუშევრები მიაქვს. ასევე, ემზადება მეორე დღისთვის და გაკვეთილის გეგმას ადგენს. ამას ემატება მშობლების სხვადასხვა საჩივარი, ბავშვების გაკვეთილზე ცელქობა და მოუსვენრობა და ბევრი სხვა გამოწვევა.
სანტექნიკოსები, ელექტრიკოსები და სხვა მსგავსი პროფესიის წარმომადგენლებიც დეპრესიასა და ემოციურ არასტაბილურობას ხშირად განიცდიან. არეული და დაუგეგმავი გრაფიკი აქვთ, ხშირად უკმაყოფილო მომხმარებლების მხრიდან აგრესიას იღებენ და ეს საქმეც სათანადოდ დაფასებული არ არის.
მაღაზიებში დასაქმებული ადამიანები, კონსულტანტები ხშირად განიცდიან დეპრესიას. უკმაყოფილო მომხმარებლები მათ მიმართ აგრესიას გამოხატავენ, საქმე ძალიან შრომატევადია, ანაზღაურება კი დაბალი და შრომასთან შეუსაბამო.