ამერიკელმა მეცნიერებმა დელავერის უნივერსიტეტიდან და წმინდა ანსელმის კოლეჯიდან მოულოდნელი კავშირი აღმოაჩინეს ბავშვების სიმაღლესა და მათ აკადემიურ მოსწრებას შორის. კვლევა სამეცნიერო ჟურნალში "Economics and Human Biology" (EHB) გამოქვეყნდა.
მკვლევართა გუნდმა გააანალიზა დაახლოებით 500 ათასი მოზარდის მონაცემები და აღმოაჩინა, რომ ყველაზე მაღალი მოსწავლეები უსწრებს ყველაზე დაბალ მოსწავლეებს სტანდარტული 18-19%-ით. ასეთი სხვაობა შეიძლება დამატებითი მეცადინეობებისა და ტრენინგების ეფექტს შევადაროთ.
კავშირი სიმაღლესა და წარმატებას შორის განსაკუთრებით შესამჩნევი აღმოჩნდა ინგლისური ენის სწავლებისას: ბავშვები, რომლებიც სიმაღლით გამოირჩეოდნენ თანაკლასელებისგან, უკეთეს შედეგებს აჩვენებდნენ.
მეცნიერებმა სცადეს აეხსნათ, ხომ არ იყო მაღალი ბავშვების უკეთესი აკადემიური მოსწრება დაკავშირებული სხვა ფაქტორებთან, როგორებიცაა წონა და სკოლაში დასწრების მაჩვენებლები.
მაგრამ როდესაც მათ გაითვალისწინეს ეს ფაქტორები ანალიზში, მოულოდნელი რამ აღმოაჩინეს - ნაცვლად იმისა, რომ შესუსტებულიყო კავშირი სიმაღლესა და აკადემიურ წარმატებას შორის, ამ ფაქტორების გათვალისწინებამ პირიქით, უფრო გააძლიერა აღმოჩენილი კორელაცია.
ამგვარად, ეს აჩვენებს, რომ კავშირი სიმაღლესა და აკადემიურ მოსწრებას შორის უფრო ძლიერია, ვიდრე თავდაპირველად ეგონათ და არ არის უბრალოდ სხვა ფაქტორებით (სიმსუქნე, დასწრება) გამოწვეული ეფექტი.
მკვლევრებმა აღნიშნეს, რომ სიმაღლესა და აკადემიურ წარმატებას შორის კავშირი რეალურია (სტატისტიკურად მნიშვნელოვანი), მაგრამ მისი ეფექტი მცირეა ერთჯერად ანალიზში. მიუხედავად იმისა, რომ ცალკეულ მომენტში განსხვავება მცირეა, მისი გავლენა შეიძლება იზრდებოდეს და ძლიერდებოდეს წლების განმავლობაში. ეს მცირე, მაგრამ მზარდი განსხვავებები საბოლოოდ შეიძლება გადაიზარდოს უფრო მნიშვნელოვან შედეგებში, როგორიცაა რომელ უნივერსიტეტში მოხვდება ადამიანი ან როცა კარიერულ წინსვლას დაიწყებს.
კვლევის შედეგებმა გამოიწვია ახალი სამეცნიერო კითხვების გაჩენა, რომლებიც ეხება იმას, თუ როგორ შეიძლება ბავშვის ფიზიკური მახასიათებლები (ამ შემთხვევაში სიმაღლე) გავლენას ახდენდეს მათ სკოლაში სწავლაზე და ზოგად საგანმანათლებლო გამოცდილებაზე. ეს არის ფართო საკითხი, რომელიც სცდება მხოლოდ აკადემიურ შედეგებს და მოიცავს სოციალურ ინტერაქციებს, მასწავლებლებისა და თანატოლების მხრიდან აღქმას, და ა.შ.
მეცნიერებს აინტერესებთ, შენარჩუნდება თუ არა ეს კავშირი მაშინაც კი, როცა ბავშვები ფიზიკურად არ არიან ერთმანეთის გვერდით (დისტანციური სწავლების დროს). ეს საინტერესო კითხვაა, რადგან თუ კავშირი შენარჩუნდება, ეს მიუთითებს, რომ სიმაღლე უფრო ღრმად მოქმედებს ბავშვის აკადემიურ წარმატებაზე (მაგალითად, გავლენას ახდენს თვითშეფასებაზე, თავდაჯერებაზე ან სხვა ფსიქოლოგიურ ფაქტორებზე), ვიდრე უბრალოდ ფიზიკური გარეგნობით.
თუ კავშირი არ შენარჩუნდება, ეს მიუთითებს, რომ სიმაღლის ეფექტი სავარაუდოდ უკავშირდება სოციალურ დინამიკას საკლასო ოთახში, მასწავლებლების აღქმას ან სხვა ფაქტორებს, რომლებიც დისტანციურ სწავლებაში ნაკლებად მნიშვნელოვანია.