ამის მერე ერთს მივხვდი: ქალი მამაკაცის ანარეკლია... ეს სიტყვები ბრედ პიტმა თქვა მაშინ, როცა მისმა ცოლმა ანჯელინა ჯოლიმ ცხოვრების ერთ-ერთი ყველაზე კრიტიკული ეტაპი გადალახა:
"ჩემი ცოლი ავად გახდა. გამუდმებით ნერვიულობდა სხვადასხვა რამეზე – პრობლემებზე სამსახურში, პირად ცხოვრებაში, წარუმატებლობებსა და ბავშვებთან სირთულეებზე. 15 კილო დაიკლო და 35 წლის ასაკში 40 კილოგრამს იწონიდა.
გამუდმებით ტიროდა და ყველაფერზე გული უჩუყდებოდა. არაფერი ახარებდა. სულ თავის სტკიოდა, გულს უჩიოდა, ნერვის ანთება ემართებოდა ხშირად, ზურგსა და თეძოებზე. საშინლად ეძინა, დილისკენ თუ ჩაეძინებოდა, იღლებოდა.
ჩვენი ურთიერთობები ზღვარზე იყო. მისი სილამაზე თითქოს სადღაც მიექანებოდა, თვალების ქვეშ სიშავეები გაუჩნდა, მოიხარა და თავსაც ისე აღარ უვლიდა. ფილმებში თამაშზეც უარს ამბობდა და საერთოდ ნებისმიერ როლზე. იმედი დავკარგე. ვფიქრობდი, რომ მალე გავიყრებოდით...
მერე კი მოქმედება დავიწყე. მე ხომ ამქვეყნად ულამაზესი ქალი მხვდა წილად. ის დედამიწის მამაკაცებისა და ქალების ნახევრისთვის იდეალია, მე კი წილად მხვდა ბედნიერება, მის გვერდით დამძინებოდა და მის მხრებს მოვხვეოდი...
დავიწყე მისი გაბედნიერება, ყვავილებით, კოცნითა და კომპლიმენტებით ვავსებდი. სიურპრიზებს ვუკეთებდი, ყოველ წუთას ვახარებდი. ვჩუქნიდი საჩუქრებს და მისთვის ვცხოვრობდი. ხალხშიც მხოლოდ მასზე ვსაუბრობდი. ყველა თემა მისკენ მიდიოდა. ვაქებდი ჩვენს საერთო მეგობრებთან.
არ დაიჯერებთ – თითქოს გაიფურჩქნა. კიდევ უფრო ლამაზი გახდა, ვიდრე აქამდე. წონაში მოიმატამ აღარ ნერვიულობდა და მეც უწინდელზე უფრო ძლიერად შევუყვარდი. არც კი ვიცოდი, თუ შეეძლო ასე სიყვარული.
და ერთს მივხვდი: ქალი მამაკაცის ანარეკლია. თუ მას გიჟურად შეიყვარებ, ის იქცევა თავად სიყვარულად და ბედნიერებად".