ზაფხულში საზამთრო ერთ-ერთი ყველაზე სასურველი და მოთხოვნადი ხილია. ის აგარაკზე გასაყოლებლადაც გვჭირდება, სადაც გარკვეული დროის განმავლობაში უნდა შევინახოთ. როგორ გავაძლებინოთ საზამთროს დიდხანს?
საზამთროს შენახვის ვადა პირველ რიგში დამოკიდებულია ტემპერატურაზე:
+2–8 °C , ანუ სამაცივრე პირობებში შეიძლება შენახვა მაქსიმუმ ორი თვის განმავლობაში;
+20 °C-ზე მაღალ ტემპერატურაზე კი – არაუმეტეს ორი კვირისა.
კატეგორიულად აკრძალულია საზამთროს პირდაპირ მიწაზე დადება, რადგან მიწა შესაძლოა ინფექციების წყარო გახდეს. ასევე დაუშვებელია საზამთროს ტანზე იყოს ბზარები.
საზამთროს შერჩევის წესები
საზამთროს შეძენისას ყურადღება უნდა მიაქციოთ მის გარეგნულ იერს:
არ უნდა ჰქონდეს ბზარები, ნახვრეტები, ჩაზნექილობები ან მავნებლების კვალი.
არაღრმა ნაკაწრები ან ოდნავი გახეხილობა, შესაძლოა, ტრანსპორტირების შედეგი იყოს და პროდუქტის ხარისხზე გავლენა არ ჰქონდეს.
მუქი წერტილები ან ხაზები ქერქზე ხშირად მიგვანიშნებს, რომ საზამთრო ტკბილია – ეს არის დამტვერვის კვალიც.
შეარჩიეთ ცოცხალი ფერის, მბზინავი ქერქის მქონე ნაყოფი. მკვეთრი, კონტრასტული ფერის საზამთრო უფრო დამწიფებულია, ვიდრე გაუხეშებული, მქრალი ზედაპირის მქონე.
სწორი ფორმის, გლუვი, მომრგვალო საზამთრო ყველაზე სანდოა. დაბრეცილი ან კიდეებდაბალი ნაყოფი, შესაძლოა, ბოლომდე არ იყოს დამწიფებული. წაგრძელებული საზამთროები, როგორც წესი, უფრო წყლიანი და ნაკლებად ტკბილია.
ქერქის ნაპირზე თუ გამოჩნდება ყვითელი ლაქა – ეს კარგის ნიშანია: ნიშნავს, რომ საზამთრო მზეზე მოხვდა და ბუნებრივ გარემოში დამწიფდა.
ხშირად გამოიყენება ძველი, პრაქტიკული მეთოდი – თითით დაკაკუნება. მწიფე საზამთრო გამოსცემს მოჟღერე ბგერას, უმწიფარი – ჩახშულს. მწიფეს აქვს გამოშრალი კუდი, ხოლო მწვანე ყუნწი ნიშნავს, რომ ნაყოფი ნაადრევად მოწყვიტეს.
გენეტიკურად მოდიფიცირებულ ნაყოფებს ხშირად საერთოდ არ აქვთ თესლი. დაჭრის შემდეგ ყურადსაღებია შიგთავსიც: ნამდვილი, ბუნებრივად მწიფე საზამთრო უნდა იყოს ოდნავ მარცვლოვანი, ტკბილი, თანაბარი ფერის, არ ჰქონდეს ღრუები – ეს უკანასკნელი უკვე მეტყველებს ზედმეტად დამწიფებაზე.
შენახვის წესი – მთლიანიც და დაჭრილიც