ბავშვის ბედნიერება ბევრად უფრო ადვილი მისაღწევია, ვიდრე ზრდასრულის. პატარა ადამიანის სიხარულის განცდა არც მატერიალურ პირობებზეა დამოკიდებული და არც გარე ფაქტორებზე. მთავარია, მშობელმა იცოდეს რამდენიმე მნიშვნელოვანი წესი, რომელიც დაეხმარება შვილს შინაგანი ჰარმონიით გაიზარდოს.
თუ თქვენ სტრესულ მდგომარეობაში ხართ, აიღეთ მცირე პაუზა – გადით სხვა ოთახში, დალიეთ წყალი ან ყავა, გააკეთეთ სუნთქვითი ვარჯიში. რაც არ უნდა გააკეთოს ბავშვმა, ის ჯერ კიდევ ძალიან პატარაა იმისთვის, რომ თქვენი ნეგატიური ემოციების სამიზნე გახდეს.
ბავშვის ქცევები ხშირად არის პირდაპირი პასუხი მშობლის დამოკიდებულებაზე. თუ შედეგი არ გაკმაყოფილებთ, დაფიქრდით, რას აძლევთ და როგორ შეგიძლიათ შეცვალოთ საკუთარი ქცევა.
არ მიიღოთ ყველა გადაწყვეტილება მის ნაცვლად. მიეცით არჩევანის საშუალება, თუნდაც წვრილმანებში. ნუ გაუკეთებთ ყველა რთულ საქმეს თქვენ – ბავშვს სჭირდება საკუთარი შეცდომების გაკვეთილი და პასუხისმგებლობის აღება.
როგორც თვითმფრინავში გვახსენებენ – „ჯერ ნიღაბი საკუთარ თავზე მოირგეთ, მერე – ბავშვს მოარგეთ“. მხოლოდ მშვიდი და ბედნიერი მშობელი ზრდის ჰარმონიულ პიროვნებას.
ფრაზები: „ყველაფერი შენთვის გავიღე“ ან „მე სიცოცხლე შენ მოგიძღვენი“ ბავშვს აქცევს ვალდებულად. ის კი ამ ტვირთით ვერ იქნება თავისუფალი და დამოუკიდებელი ადამიანი.
ბავშვები უფრო იმეორებენ იმას, რასაც ხედავენ და არა იმას, რასაც ესმით. თუ მშობელი უხეშობს თავის მშობლებთან, შვილიც გაიმეორებს. თუ არ ცხოვრობთ ჯანსაღად, მხოლოდ სიტყვებით ვერ ასწავლით ჯანსაღ წესებს.
გადაჭარბებული გაფრთხილებები – „დავარდები!“, „გაიჭრი!“ "მოიტეხავ" – ზრდის შფოთვას და თვითდაჯერებულობას აქრობს. სჯობს გვერდით დაუდგეთ და მხარი გაუმაგროთ, ვიდრე საერთოდ აუკრძალოთ მცდელობა.
არ თქვა: „შენ გამანერვიულე“ ან „შენ დამაგვიანე“. ჯობს: „დავიღა;ე“, „არ მომწონს, როცა ასე იქცევი“. ეს ბავშვში ბრალეულობის გრძნობას კი არ აჩენს, არამედ ასწავლის ემოციების სწორად გამოხატვას.
ბრაზის ჩახშობა სერიოზულ ემოციურ პრობლემებს იწვევს. ასწავლეთ, როგორ გამოხატოს ბრაზი: სიტყვებით, გაზეთების ხევით, ბურთის სროლით ან ფეხების ბაკუნით.
ზედმეტი კრიტიკა აზიანებს თვითშეფასებას, ხოლო ზედმეტი ქება აჩენს დამოკიდებულებას სხვისგან აღიარებაზე. რეალისტური შეფასებები ბავშვს აძლევს სტიმულს და თვითდაჯერებულობას.
ბავშვს სჭირდება მკაფიო წესები – როგორც შუქნიშანი: წითელი – არასდროს, ყვითელი – შეიძლება განვიხილოთ, მწვანე – ყოველთვის შეიძლება. ეს სტაბილურობა მას აძლევს უსაფრთხოების განცდას.
ყველა მშობელი ბრაზდება. მთავარია, სწორად გამოხატოთ: „მე ვბრაზდები, რომ სათამაშოები არ ალაგე“, და არა იმიტომ, რომ „შენ ცუდი ხარ“.
დაარწმუნეთ, რომ ის თქვენთვის მნიშვნელოვანია. უთხარით: „მოხარული ვარ, რომ ხარ“, „შენთან ყოფნა მიხარია“. არ დაგავიწყდეთ ფიზიკური სიახლოვეც – ჩახუტება, მინიმუმ რვაჯერ დღეში, როგორც ამბობდა ფსიქოლოგი იულია გიპპენრეიტერი.
ბავშვის ბედნიერება არ მოითხოვს ძვირადღირებულ ნივთებს ან განსაკუთრებულ პირობებს. საკმარისია მშობელი იყოს მშვიდი, გულწრფელი და მუდმივად აძლევდეს სიყვარულს, თავისუფლებას და სწორი მაგალითის ძალას.