"მშობელი "ფუტკარი"  ხართ თუ მშობელი "ბუზი"? შვილში "ყვავილსა და თაფლს" ხედავთ თუ ბუზივით შემაწუხებლები ხდებით?" - ცნობილი ბლოგერი აღზრდის სტილზე - მშობლები

ბავშვების აღზრდა მარტივი ამოცანა არ არის და თანამედროვე მშობლებს ხშირად თავადაც სჭირდებათ მხარდაჭერა და მიმართულება. მილენა გონსალესი — ბავშვთა ფსიქოლოგიის სპეციალისტი და ესპანელი დედაა, რომელსაც ტიკტოკზე თითქმის 2 მილიონი გამომწერი ჰყავს და მის ვიდეოებს ყოველდღიურად ათასობით მშობელი უყურებს. აღზრდის სწორი და არასწორი მიდგომების უკეთ წარმოსაჩენად ბოლოს მან მშობლებს მეტაფორა შესთავაზა, რომელიც უამრავმა გამომწერმა გაიზიარა. მისი თქმით, ეს შედარება დაეხმარება მშობლებს, უკეთ გაიაზრონ და გადააფასონ საკუთარი ქცევა შვილების მიმართ.

მშობლები-ფუტკრები

ფუტკრები ასოცირდება ბალანსთან, შრომისმოყვარეობასთან და მზრუნველობასთან. გონსალესი ამ თვისებებს ადარებს აღზრდის სტილს, რომელიც ემოციურ სენსიტიურობასა და მხარდაჭერაზეა დაფუძნებული.

მილენა გონსალესის სიტყვებით: „მშობლები-ფუტკრები არიან ისინი, ვინც შედეგის მიუხედავად ხედავენ "ყვავილებს და თაფლს" საკუთარ შვილში.“

ეს ნიშნავს, რომ ისინი:

• ხედავენ შვილის მცდელობას მაშინაც კი, როცა შედეგი სრულყოფილი არ არის,

• აღნიშნავენ მის უმცირეს მიღწევებსაც,

• აღიარებენ და იღებენ როგორც წარმატებებს, ისე წარუმატებლობასა და სისუსტეებს.

მშობლები-ბუზები

ფუტკრების საპირისპირონი არიან „მშობლები-ბუზები“:

• მუდმივად აკრიტიკებენ ან სჯიან შვილებს,

• ყურადღებას ძირითადად მხოლოდ შეცდომებსა და ნაკლოვანებებს აქცევენ და პოზიტიურ მომენტებს უგულებელყოფენ.

ისევე, როგორც ბუზები მიიწევენ ჭუჭყისკენ, ასეთი მშობლები მხოლოდ იმას ამჩნევენ, რაც „არასწორია“. ხშირად კი, ბუზებივით, ზედმეტად შემაწუხებელნი ხდებიან თავიანთი მოთხოვნებით. „მშობლები-ბუზები გადაჭარბებულად ამახვილებენ ყურადღებას იმაზე, რაც ჯერ არ არის გაკეთებული ან არასწორადაა გაკეთებული, მაშინაც კი, როცა ბევრი დადებითი ცვლილება ხდება,“ — განმარტავს გონსალესი.

რატომ არის ეს ასე მნიშვნელოვანი

„ფუტკრის“ ან „ბუზის“ პოზიციის არჩევანი პირდაპირ მოქმედებს:

• ბავშვის თვითშეფასებაზე: თუ მას უფრო ხშირად აკრიტიკებენ, ვიდრე მხარს უჭერენ, ის თანდათან იჯერებს, რომ „საკმარისად კარგი არ არის“.

• მოტივაციაზე: ბავშვები, რომელთაც აფასებენ მცდელობისთვის და არა მხოლოდ შედეგისთვის, ნაკლებად ეშინიათ შეცდომების, უფრო ადვილად ვითარდებიან და შემდგომ უფრო რთულ მიზნებსაც ისახავენ.

• ემოციურ სიახლოვეზე: მხარდაჭერა და გამხნევება ამყარებს მშობელსა და შვილს შორის კავშირს.

როგორ ვიყოთ უფრო იშვიათად „ბუზი“?

• დააკვირდით საკუთარ სტილს — ჰკითხეთ საკუთარ თავს: ახლა ფუტკარივით ვიქცევი თუ ბუზივით?

• შეაქეთ ბავშვი არა მხოლოდ შედეგისთვის, არამედ მცდელობისთვისაც.

• ისწავლეთ მათი მცირე გამარჯვებების დანახვა და შეფასება.

• იყავით ემოციურად ახლოს — ბავშვს სჭირდება არა მხოლოდ რჩევები და კრიტიკა, არამედ უბრალო გაგება, მხარდაჭერა და სიყვარული.

და ყველაზე მთავარი: იმუშავეთ საკუთარ თავზე. მშობლობა თვითონაც განვითარების გზაა. ის ტრავმები, რომლებიც ბავშვობაში გვაქვს მიღებული, ხშირად სწორედ მშობლობისას იჩენს თავს და მათთან გამკლავება აუცილებელია.