ჩვენში ჯერ კიდევ აქტუალურია ბავშვების "ჰუმანიტარებად" და "ტექნიკურებად" დაყოფა, მაგრამ თანამედროვე სამყაროში ეს დაყოფა მნიშვნელობას კარგავს. ასეთი განაწილება ინდუსტრიული ეპოქის მემკვიდრეობაა, რომელიც გასულ საუკუნეში ჩამოყალიბდა. დღეს ეს სქემა ვერ მუშაობს — თანამედროვე ადამიანს თანაბრად სჭირდება როგორც ტექნიკური, ისე ჰუმანიტარული უნარები.
თანამედროვე ბავშვებს ემოციური ინტელექტი, ადამიანებთან მუშაობის უნარი და არასტანდარტული მიდგომები სჭირდებათ ამოცანების გადაწყვეტისას. ამავე დროს აუცილებელია ციფრული უნარების ფლობა და ტექნოლოგიებში გარკვევა — ეს არის ის საფუძველი, რომლის გარეშეც მომავალში არსებობა შეუძლებელი გახდება.
25–30 წლის წინ კომპიუტერთან მუშაობა მხოლოდ სპეციალისტების საქმე იყო, და სრულიად ნორმალურადაც ითვლებოდა, რომ ადამიანს შეიძლება ელემენტარული პროგრამებიც არ სცოდნოდა. მაგალითად, როცა 90-იანების ბოლოს სამსახურს ეძებდით, Word-ის ცოდნა სერიოზულ უპირატესობად ითვლებოდა. დღეს ასეთი უნარის რეზიუმეში მითითება აბსურდია.
საოფისე პროგრამების ფლობა ახლა თითქმის ნებისმიერი პოზიციისთვის აუცილებელი საბაზისო უნარია. ეს არ ნიშნავს, რომ ყველას უნდა ჰქონდეს მაღალი დონის პროგრამირების ცოდნა — არსებობს უამრავი მარტივი ინსტრუმენტი, რომლებიც თამაშის ფორმატში ასწავლის პროგრამირების საწყისებს. ასეთ გარემოში ტექნიკური უნარების არმქონეც კი მარტივად შეძლებს სწავლებას.
მსოფლიო რთულდება და წარმატებისთვის საჭიროა არა მხოლოდ ვიწრო პროფესიული, არამედ „უხილავი“ — რთულად გასაზომი უნარებიც. სამწუხაროდ, სკოლა ამ მიმართულებით ძალიან ჩამორჩება.
ემოციური ინტელექტი მომავალში ერთ-ერთი ყველაზე მოთხოვნადი უნარია — ადამიანებთან მუშაობა მოითხოვს თანამშრომლობას, ემოციების ამოცნობას და თანაგრძნობას. ჩვენს საგანმანათლებლო სისტემაში ემოციებზე მუშაობას ფაქტობრივად საბავშვო ბაღში ამთავრებს. დაწყებით კლასებში ბავშვი სრულიად რაციონალურ გარემოში ხვდება, სადაც ემოციებზე მუშაობის სივრცე აღარ არის.
გარდა ამისა, ციფრულ სამყაროში საჭიროა ინფორმაციული ჰიგიენა — უნარი, განვასხვავოთ სიმართლე და ტყუილი, ვიცოდეთ, როგორ დავიცვათ საკუთარი ყურადღება მუდმივი ონლაინნაკადისგან. ამ ყველაფერსაც ჯერ არ ასწავლიან.
როდესაც რუტინა ავტომატიზირდება, ბავშვებს განსაკუთრებით დასჭირდებათ კრეატიულობა და ამოცანების განსხვავებული ხედვით გადაწყვეტის უნარი.
ასევე აუცილებელია გუნდურად მუშაობა — თანამედროვე ამოცანების დიდი ნაწილი კოლაბორაციას მოითხოვს. დიდ მნიშვნელობას იძენს პროექტზე ორიენტირებული გუნდის ორგანიზების უნარიც: როგორ შევკრიბოთ ხალხი, გავანაწილოთ პასუხისმგებლობები და შევთანხმდეთ საერთო მიზნებზე.
მნიშვნელოვანია ეკოლოგიური აზროვნება — ნარჩენების შემცირება და პასუხისმგებლობა ბუნებისადმი.
ყველაზე მთავარი კი — სწავლის სიყვარული და ახალი ცოდნის ძიების სურვილია. ცოდნა სწრაფად ძველდება და რასაც დღეს ვსწავლობთ, ხვალ შეიძლება აღარ იყოს საკმარისი. ამიტომ განვითარებაზე მუდმივი ორიენტაცია აუცილებელია.
არსებობს ჩვევა, რომელიც მომავალში დიდ დაბრკოლებას წარმოადგენს — ადამიანების დაყოფა „ჩვენებად“ და „სხივებად“, „კარგებად“ და „ცუდებად“.
სინამდვილეში განსხვავება უნდა გახდეს თანამშრომლობის საფუძველი და არა კონფლიქტის მიზეზი. ეს არის პროგრესის საწინდარი.
კარგად ესმის ციფრული სამყარო და აქვს კრიტიკული აზროვნება, რომ გაარჩიოს სიმართლე ტყუილისგან;
აქვს კრეატიული და მოქნილი აზროვნება;
შეუძლია გუნდურად მუშაობა, იცის, ვინ უნდა ჰყავდეს გვერდით საჭირო ამოცანის შესრულებისთვის და შეუძლია მათთან შეთანხმება, მათი აზრის გათვალისწინება.
პატივს სცემს ადამიანებს და თანაუგრძნობს;
ზრუნავს საკუთარ სახლზე და პლანეტაზე;
იცის ენები — რაც მეტი, მით უკეთესი.
ფლობს პრაქტიკულ უნარებს — ხელით რაღაცის აწყობა, შეკეთება, ხატვა და სხვ.;
იცის, როგორ მუშაობენ ალგორითმები და შეუძლია საჭიროების შემთხვევაში პროგრამირების ენის სწავლა;