"ჩემი შვილები ახალი სთამაშოების მიმართ ინტერესს აღარ იჩენენ, ცოტა ხნით ახარებთ ახალი ნივთი, და მერე მიაგდებენ და აღარ თამაშობენ... მიზეზი რა უნდა იყოს" - რა არის პრობლემა და რა გამოსავალი არსებობს - მშობლები
"ჩემი შვილები ახალი სთამაშოების მიმართ ინტერესს აღარ იჩენენ, ცოტა ხნით ახარებთ ახალი ნივთი, და მერე მიაგდებენ და აღარ თამაშობენ... მიზეზი რა უნდა იყოს" - რა არის პრობლემა და რა გამოსავალი არსებობს
"ჩემს შვილებს ახალი სატამაშოები აღარ ახარებთ. დღეს ვუყიდე რაღაც განსხვავებული და მხოლოდ ერთი წუთი უხაროდათ, შემდეგ მიაგდეს და აღარ გააგრძელეს თამაში. გული დამწყდა ძალიან, თითქმის ყველა სათამაშოზე ასე აკეთებენ, მიზეზი რა უნდა იყოს?" - ეს შეკითხვა სოციალურ ქსელში ერთ-ერთმა მშობელმა დასვა. ეს პრობლემა ბევრი მშბლისთვის ნაცნობია. ვეცდებით, განვმარტოთ, თუ რატომ ხდება ასე და როგორ შეიძლება ამ ვითარების შეცვლა.
გასაგებია, რომ მშობელმა მთელი გული და არც თუ ცოტა ფინანსები "ჩადო" ამ სათამაშოს არჩევისას და გულისწყდება, რომ ბავშვმა მის მიმართ ინტერესი არ გამოამჟღავნა, მაგრამ ბავშვე ამით ცუდი არაფერი ჩაუდენია. ასეთი ქცევა მისი ასაკობრივი განვითარების ბუნებრივი ნაწილია.
პატარებისთვის მთავარია არა საგანი, არამედ ის პროცესი, რომელიც მას ახლავს. სათამაშო მაშინ ხდება ნამდვილად საინტერესო, როდესაც მასთან ერთად ვინმე თამაშობს — მშობელი, და-ძმა თუ სხვა ბავშვი. პატარა ბავშვი მარტო სათამაშოთი დიდხანს ვერ გაერთობა, რადგან მისთვის ურთიერთობა ბევრად უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე თავად ნივთი.
ასევე უნდა ვიცოდეთ, რომ ახალ საგანს ბავშვებში ძალიან მოკლე „ახალის ეფექტი“ აქვს. პირველივე წუთებში ის აღფრთოვანდება, მაგრამ როცა მიხვდება, როგორ მუშაობს ან რას აკეთებს, ინტერესი სწრაფად კლებულობს. ამის მიზეზი ისაა, რომ ბავშვის ტვინი ჯერ ვერ იგონებს თამაშის მრავალ სცენარს. თუ ჩვენ არ ვაჩვენებთ, როგორ შეიძლება სათამაშოთი თამაში, მისთვის ეს უბრალოდ ერთჯერადი საგანია.
სხვა მნიშვნელოვანი მიზეზიც არსებობს: შეიძლება ბავშვს თამაშის სხვა სტილი აქვს და კონკრეტული სათამაშო უბრალოდ არ ემთხვევა მის ინტერესებს. ზოგ ბავშვს კონსტრუქციების აშენება მოსწონს, ზოგს მანქანების რიგებად დაწყობა, სხვას — როლური თამაშები. ამიტომ ხშირად პრობლემა არა სათამაშოში, არამედ იმაშია, რომ ბავშვს სხვაგვარი თამაში მოსწონს.
ხშირია ისიც, რომ ზედმეტად ბევრი სათამაშო ინტერესს ამცირებს. როცა არჩევანი დიდია, ბავშვი ერთ საგანზე ვერ კონცენტრირდება. ბევრად უფრო შედეგიანია, თაროზე სულ რამდენიმე სათამაშო ჩანდეს, ხოლო დანარჩენები პერიოდულად იცვლებოდეს - ცოტა ხნით გადამალეთ და როგ-რიგობთ გამოუჩინეთ. ასე ბავშვი ყოველ ჯერზე „ახალს“ იღებს და ინტერესიც გაცილებით დიდხანს უნარჩუნდება.
სასურველია, რომ ახალი სათამაშოთი პირველ რიგში თქვენთან ერთად ითამაშოს — არა როგორც მასწავლებელთან, არამედ როგორც თანასწო პარტნიორთან. პატარა ბავშვი იდეებს თქვენგან იღებს: როცა აჩვენებთ, რას შეიძლება აკეთებდეს კონკრეტული ნივთი, ამით მის ტვინს თამაშის გზებს უხსნით და შემდეგ უკვე თავად აგრძელებს.
ასევე მნიშვნელოვანია, რომ ამ ქცევაში პრობლემას არ ხედავდეთ. ეს ნორმალური, ასაკის თანმდევი მდგომარეობაა. თითოეულ ბავშვს თავისი ტემპი და ინტერესები აქვს და სწორედ ისინი გვაჩვენებენ, რომელ ნივთს აქვს მისთვის რეალური ღირებულება.
მთავარი მაინც ის არის, რომ ბავშვს ბევრი სათამაშო არ სჭირდება — სჭირდება თქვენთან ერთად შექმნილი გამოცდილება. ის ერთი წუთიც კი, როცა გაიხარა, ემოციური კავშირის ნაწილია და მასაც ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს.
