ბავშვის მუცლის ტკივილი მშობლებისთვის ყველაზე შემაწუხებელი სიმპტომებიდან ერთ-ერთია. თუმცა ძალიან ხშირად პრობლემა გაცილებით მარტივად გვარდება, ვიდრე გვგონია. გასტროენტეროლოგი ბავშვებს იშვიათად სჭირდებათ, რადგან ბავშვთა 90%-იან საჭმლის მომნელებელ “პრობლემებს” პედიატრი მარტივად აგვარებს.
გასტროენტეროლოგი ჩვეულებრივ მკურნალობს რთულ, ხანგრძლივ, მძიმე დაავადებებს. მათ შორის — ნაწლავის ანთებით დაავადებებს, კუჭის მძიმე პათოლოგიებს, მემკვიდრეობით პრობლემებს. ხოლო ყოველდღიური ჩივილები — დიარეა, ყაბზობა, კუჭის სპაზმები, უმადობა, მსუბუქი ინტოქსიკაცია — პედიატრის კომპეტენციაა.
ენდოსკოპისტთან, რომელიც ინსტრუმენტულ გამოკვლევებს (გასტროსკოპია, კოლონოსკოპია) ატარებს, პაციენტი მასთან მიდის მხოლოდ მაშინ, თუ პედიატორმა სიმპტომებში სერიოზული პათოლოგიის რისკი დაინახა — მაგალითად, კრონის დაავადება ან ცელიაკია.
ჩვენში ხშირია შემთხვევა, როცა მშობლები გასტროენტეროლოგს მიმართავენ ჩვეულებრივი ყაბზობის ან ვირუსული დიარეის დროს. ამ დროს ბევრად ეფექტურია პედიატრთან კონსულტაცია, რომელიც იცნობს ბავშვის ისტორიას, მშობლის შფოთვის დონეს და სიტუაციას სწორად აფასებს.
თუ ბავშვმა ბაღიდან "მოიტანა" ენტეროვირუსი, მის მოსაგვარებლად გასტროენტეროლოგი საერთოდ საჭირო არაა. ინფექცია უფრო ადრე გაივლის, ვიდრე თქვენი რიგი მოვა. ჯობს წინასწარ პედიატრთან განიხილოთ, როგორ გამოირიცხოს დეჰიდრატაცია — ეს ყველაზე ხშირი გართულებაა.
თუ ბავშვი სითხეს იღებს, ცნობიერება ნორმალური აქვს, სისხლი არ აქვს განავალში და აქტიურია — მთავარი რეკომენდაციაა: სითხეები და კვლავ სითხეები.
ბევრი სპაზმი, რომელსაც ბავშვები “მუცლის ტკივილად” აღწერენ, ფუნქციური ტკივილია, რომელიც სტრესით, შფოთვით, გადაღლილობით არის გამოწვეული და არა ორგანული დაავადებით.
მაგალითად: ბავშვი ჯანმრთელია, მაგრამ ბაღში მისვლის დღეებში მუცელი სტკივდება. ასეთ შემთხვევაში საჭიროა პედიატრთან კონსულტაცია – მსუბუქი საფაღარათო საშუალებები, ტუალეტის რეჟიმის დარეგულირება და სტრესის შემცირება. გასტროენტეროლოგი საჭირო არაა.
ხშირი გამოკვლევებით გამოწვეულმა მშობლის შიშმა კი შეიძლება ბავშვზე ზეწოლა მოახდინოს, რის შედეგადაც მუცლის ტკივილი „ჩვევად“ ექცევა.
ნამდვილი სიგნალია — სისხლი განავალში.
ეს შეიძლება იყოს:
ანალური ნაპრალი ძლიერი ყაბზობის ფონზე;
ალერგიული კოლიტი;
ნაწლავის ანთებითი დაავადებები (კრონის დაავადება, არასპეციფიკური წყლულოვანი კოლიტი);
იშვიათი თანდაყოლილი პათოლოგიები.
ცელიაკია — გლუტენის აუტანლობა.
თუ ბავშვს ასეთი დაავადება აქვს, ჩვეულებრივ თან ერთვის ზრდაში ან წონაში ჩამორჩენა, ღამის ტკივილები, ღამის ტუალეტის მოთხოვნა, ხშირი ღებინება, სიმპტომების გახანგრძლივება.
ეს დაავადებები ძალიან იშვიათია და უმეტესად პირველ წელსვე ვლინდება.
შეამოწმეთ მდგომარეობა: ტემპერატურა ნორმალურია? არ აქვს ღებინება? ცნობიერება ნორმაშია? აქტიურია?თუ კი — ეს უმეტესად თავისით გაივლის.
ტემპერატურა + მუცლის ტკივილი -ბავშვებში აპენდიციტი არსებობს და უყურადღებოდ არ უნდა დარჩეს.
მშვიდად დაელაპრეთ, ყურადღება გადაატანინეთ. თუ თამაშში ჩაერთო და ტკივილი გადაიავიწყდა — შეშფოთების მიზეზი ნაკლებია.
სპაზმის საწინააღმდეგო საშუალება შეიძლება, მაგრამ მხოლოდ პედიატრთან შეთანხმებით.
თუ გაჩნდა მაღალი ტემპერატურა, გამოხატული სისუსტე, ღონემიხლილი მდგომარეობა, ხანგრძლივი, არამდგრადი ტკივილი — მიმართეთ ექიმს.
თუ მუცლის ტკივილები ხშირად მეორდება — პედიატრი შეამოწმებს წონას, სტულს, კვებას, დანიშნავს პარაზიტებზე ანალიზს. ჩვეულებრივ, ეს სრულიად საკმარისია.
თუ ბავშვს მუცელი ასტკივდა — პანიკა არ არის საჭირო. უმეტეს შემთხვევაში ეს დროებითი, უწყინარი სპაზმია, რომელიც არც მძიმე დაავადებას ნიშნავს და არც გართულებებს ტოვებს. საჭიროა მხოლოდ დაკვირვება, სიმშვიდე და სწორი შეფასება, რომ ნამდვილად სახიფათო ნიშნები არ გამოგვრჩეს.