"ყველა დამქირავებლისთვის საერთო აბაზანა-ტუალეტი და სამზარეულოა... სასმელი წყალი კი ან მაღაზიაში უნდა იყიდონ, ან წყაროზე ჩავიდნენ და მოიმარაგონ" ზაფხულის დაწყებისთანავე, ალბათ ყველა იმაზე ფიქრობს, სად წავიდეს დასასვენებლად. მით უფრო, თუ შვილები ჰყავს. რამდენიმე წლის წინ, ბრონქების სისუსტის გამო ექიმმა ჩემს შვილს სურამში ერთთვიანი დასვენება დაუნიშნა, ოღონდ მაისში, ნაძვის ყვავილობის ანუ დამტვერვის დროს. სურამის ბოლოს, ჩუმათელეთის დასაწყისში, საბჭოთა დროინდელი ბავშვთა სანატორიუმი "ნაკადულია". სწორედ ამ სანატორიუმის გვერდით მდებარე სახლი შევარჩიე იმ პრინციპით, რომ "კომუნისტები" ამ ადგილზე სანატორიუმს ტყუილად არ ააშენებდნენ, ალბათ აქ საუკეთესო ჰაერია-მეთქი, ვიფიქრე. არც შევმცდარვარ.
მას შემდეგ უკვე 7 წელია, ამ ადგილს ვსტუმრობ. პირველივე ვიზიტის შემდეგ, ჩემს შვილს ბრონქების პრობლემა შეუმცირდა. 4 წლის შემდეგ კი საერთოდ განიკურნა. ახლა ჩუმათელეთში მაისში სიარული აღარ გვჭირდება. ამიტომ, ბოლო ორი წელია, იქ დასასვენებლად ივლის-აგვისტოში დავდივართ. რაც შეეხება ბავშვთა სანატორიუმს, რასაკვირველია, არ ფუნქციონირებს. შენობის დიდი ნაწილი ჩამონგრეული და მიტოვებულია, ნაწილში კი ლტოლვილები არიან შესახლებული. წელს ადგილობრივმა მცხოვრებლებმა მითხრეს, - ამბობენ, რომ ეს ტერიტორია კახა კალაძემ შეისყიდა, უკვე ლტოლვილების გასახლებაც დაიწყესო. სხვათა შორის, წელს, ამ მიტოვებულ შენობებში საკმაოდ ბევრი ქვეწარმავალი ბუდობდა.
ჩუმათელეთში წყლის პრობლემაა. ბინების ფასიც სწორედ ამ პრობლემით განისაზღვრება. ღამე 15-20 ლარიდან იწყება. ასეთ სახლებში ძირითადად, ყველა დამქირავებლისთვის საერთო აბაზანა-ტუალეტი და სამზარეულოა. სასმელი წყალი კი ან მაღაზიაში უნდა იყიდონ, ან წყაროზე ჩავიდნენ და მოიმარაგონ. ყველაზე ძვირად ღირებული ბინის ფასი 40-50 ლარია. ასეთ ბინებს ეზოში საკუთარი ჭა აქვს. შესაბამისად, სასმელი წყლის პრობლემა მოგვარებულია. ასევე, მთიდან შემოყვანილი აქვთ ყოველდღიურად გამოსაყენებელი წყალი, რომელიც ამბობენ, რომ იფილტრება, მაგრამ დასალევად არ გამოიყენება, წვიმიან ამინდებში კი ონკანიდან საკმაოდ ბინძური წყალი მოდის. ძვირად ღირებულ ბინებში ყველა ოთახს თავისივე აბაზანა-ტუალეტი და სამზარეულო აქვს. გარდა ამისა, დამქირავებელი საკაბელო ტელევიზიითა და ინტერნეტითაც სარგებლობს. რასაკვირველია, ყველა გამქირავებელი ცდილობს, რომ კლიენტი მიიზიდოს და ეზო მოწესრიგებული ჰქონდეს.
სანატორიუმის თავზე ნაძვის ტყეა, სადაც დამსვენებლები თითქმის მთელ დღეს ატარებენ. იქვე რამდენიმე საბავშვო ატრაქციონია, თუმცა, ყველა მათგანი ისეთი ძველია, კარგად უნდა დაფიქრდე, ბავშვი დასვა თუ - არა. გარემოც ძალიან დაბინძურებულია. მთელ ტყეში ერთ ნაგვის ურნასაც ვერ იპოვით. მიუხედავად იმისა, რომ ყოველწლიურად უამრავი დამსვენებელია, ამ ტერიტორიის დასუფთავებასა და კეთილმოწყობაზე არავინ ფიქრობს. ტყეში სათამაშოები, ბამბის ნაყინი, ბურბუშელა და ათასი ნუგბარიც იყიდება. გარდა ამისა, მსურველს შეუძლია, გირჩის მურაბა, ნაძვის საღეჭი რეზინი და ნაძვის მტვერიც შეიძინოს, თუმცა, ეს ყველაფერი საკმაოდ ძვირად ღირებულია. ერთი პატარა ბოთლი, ალბათ 200-მილიგრამიანი მურაბა 5 ლარი ღირს. უნდა აღვნიშნო, რომ ეს მურაბა გემრიელი სულაც არ არის, მაგრამ ხველებისთვის უებარი წამალია. წლების წინ, ჩემი დიასახლისის რჩევით, გირჩი ვიყიდე, რომელიც ნაძვის ყვავილობის პერიოდში ანუ მაისში კილოგრამი 3 ლარი ღირს და მურაბა თავად მოვხარშე. ჩემს შვილებს ძალზე მოუხდათ. ხველების დროს არანაირი წამალი საჭირო არ არის. დღეში რამდენჯერმე თითო კოვზ მურაბის წვენს თუ დალევთ, ორიოდ დღეში ხველაც გაივლის. ნაძვის მტვერს რაც შეეხება, კილოგრამი 100 ლარი ღირს. გამყიდველები ამბობენ, თითო ჩაის კოვზი თაფლში უნდა გადაურიო და ბავშვს ისე მისცეო. ეს ინფორმაციაც ჩემს დიასახლისთან გადავამოწმე. განაგრძეთ კითხვა