ზოგჯერ გარეგნობა იტყუება ზოგჯერ გარეგნობა იტყუება: ეს, ერთი შეხედვით მოკრძალებული პენსიონერი ულავ თუნია - ნორვეგიის ერთ-ერთი ყველაზე მდიდარი ადამიანი.
ის დიდი ოდენობით კომერციული უძრავი ქონების მფლობელია, მათ შორის, სავაჭრო ცენტრებისა და სასტუმროების. ულავი 94 წლისაა და დღემდე დღეში 10 საათის განმავლობაში მუშაობს.
პარასკევ საღამოს, როდესაც მისი კომპანიის თანამშრომლები დასვენების დღეებისთვის ემზადებიან, ულავი სამსახურში რჩება და შინ წასვლაზე არ ფიქრობს. საერთოდაც, პენსიაზე გასვლას ჯერ კიდევ არ აპირებს.
„ოფისში დილის 7-8 საათზე მოვდივარ, მთელ დღეს შეხვედრებზე ვატარებ და შინისკენ დაახლოებით 6 საათზე მივემართები. 10-საათიანი სამუშაო დღე - ჩემთვის ნორმაა. მუშაობა მიყვარს“.
ულავ თუნი კომპანია Olav Thon Gruppen (OTG)-ის მმართველია, რომელსაც ნორვეგიასა და ქვეყნის გარეთ სავაჭრო ცენტრები და სასტუმროები ეკუთვნის, ასევე აეროპორტი და ქიმიური წარმოება. „არ შემიძლია, ყოველდღე ყველგან ვიყო, მაგრამ კვირა არ გავა, რომ არ ვიცოდე ყოველი ლოკაციის გაყიდვების მდგომარეობა. როდესაც საქმე ინვესტიციებს ეხება, ჩემი „კი“-ს და „არა“-ს გარეშე არაფერი წყდება“, - ამბობს ულავი.
Forbes-ის მილიარდერთა სიაში მოხვედრა სოფლელი ფერმერი ბიჭისთვის, რომელსაც სკოლაც კი არ დაუმთავრებია, სულაც არ არის ცუდი პერსპექტივა.
„მედიცინის შესწავლა მსურდა, მაგრამ 1939 წელს ევროპაში ომი დაიწყო. ჩემმა მშობლებმა გადაწყვიტეს, რომ უმჯობესია შინ დავრჩე. ასე დავრჩი ჰალინგდალში და ვფიქრობდი, რა უნდა მეკეთებინა მომავალში. ამ ადგილებში მელიის ფერმები იყო, ასე რომ, მელიის რამდენიმე ტყავი ავიღე და ოსლოში გავემგზავრე მათ გასაყიდად“.
მოხერხებული ახალგაზრდა წარმატებას ნაბიჯ-ნაბიჯ აღწევდა და უკვე ერთ წელიწადში ულავმა ბეწვეულის საკუთარი ბიზნესი გახსნა ოსლოს გარეუბანში. „საქმეები ისე კარგად მიდიოდა, რომ ოსლოს ცენტრში მომდევნო წელს ფილიალი გავხსენი. 20 წლის ვიყავი, როცა შენობა, რომელშიც ჩემი მაღაზია იყო განთავსებული, გასაყიდად გაიტანეს. მე ის შევიძინე“.
ახლა ამ შენობაში დიდი სავაჭრო ცენტრი Arkaden-ია გახსნილი. ულავმა ამ შენობაში 1,4 მილიონი ნორვეგიული კრონი გადაიხადა, მაგრამ მას მხოლოდ 80 ათასი ჰქონდა, დანარჩენი თანხა ისესხა. „ბანკებისთვის საინტერესო კლიენტი ვიყავი, მუდამ დროულად ვიხდიდი ვალს“, - იხსენებს ულავი. განაგრძეთ კითხვა