"სიკვდილი მოვკალი, ადამიანებო" - რას წერს ახალგაზრდა ქართველი ქალი, რომელმაც სიმსივნე დაამრცხა - მშობლები

ვიღვიძებდი დილით, ვიღებდი შხაპს, ვხარშავდი ყავას, ვიწებებდი წამწამებს ,ვიხატავდი წარბებს, ვიკეთებდი მაკიაჟს, ვირგებდი პარიკს, მივდიოდი სამსახურში, ექიმთან, თერაპიაზე და ასე გრძელდებოდა სრული შვიდი თვე. შვიდი საზიზღარი თვე და ზოგჯერ მართლა არ მქონდა იმედი, რომ ოდესმე რამე შეიცვლებოდა. უბრალოდ არ მინდოდა ასეთი მოვმკვდარიყავი, მოსულიყო ხალხი და ვერ ვეცვნე, არ მინდოდა სხვა ადამიანი დაემარხათ, თუ სიკვდილი გარდაუვალი იქნებოდა.

ივლისია და ერთი წელი ხდება დიაგნოზიდან. იმ დღიდან როცა ექიმმა თეთრ ოთახში, სადაც ვარდისფერი ფარდებს ქარი ოდნავ არხევდა მითხრა, რომ ჩემს დღეებს კიბო სჭირდა და ამ ბრძოლაში, რომელიც მხოლოდ ღმერთმა იცოდა რამდენ ხანს გასტანდა, არ შემშინებოდა, არ დამეტოვებინა მარტო. იმ წამების ემოციებს თავს დღემდე ვერ ვუყრი და არ არსებობს არც ერთ ენაში სიტყვები, რომლებიც ზუსტად აღწერს სიკვდილის მაუწყებლობას. არ არსებობენ სიტყვები, რომლებიც ზუსტად მოგიყვებიან რას გრძნობენ ამ დროს ადამიანები და ვინც არ იცის, ვისაც სიკვდილის ენაზე საუბარი არ დასჭირვებია, ყველაზე ბედნიერი ადამიანია ამ დედამიწაზე.

ერთი წელი გადის და ის აქ აღარ არის. არც ჩემი დღეები აღარ არის ნაცრისფერი და ამ ზაფხულში აღარც ცივა. აღარ ვემალები სარკეებს და კარადაში გამომწყვდეული კაბებიც ზუსტად ჩემი წელის ზომაზეა შეკერილი. წამწამები გაიზარდნენ და იმაზე უფრო ბევრია ეხლა, ვიდრე მანამდე იყო. თმაც იზრდება, ნელა, ზოზინით, მაგრამ თითოეული ღერი ჩემია, ჩემი საკუთრება, ნამდვილი. ჩემს კანს აღარ ასდის საავადმყოფოს სუნი, არც სიკვდილის, მას თავიდან დაბადებული სიცოცხლის, ახალშობილის სუნი აქვს და მიყვარს. ჩემი მკლავები სუფთაა და გაქრნენ სილურჯეები, ტუჩებიც ისეთივე ვარდისფერია როგორც ადრე იყო, ჩემი კანი გლუვი და ერთფეროვანი, აღარ მძვრება, აღარ იქერცლება.

მე სიკვდილი მოვკალი ადამიანებო. მე ის მოვკალი და თავიდან დაბადება არის ყველაზე დიდი,გრანდიოზული მოვლენა, რაც კი შეიძლებოდა ერთ სიცოცხლეში ჩამეტია და მომესწრო.

11 თვე და 19 დღე გავიდა და ამ დროში ათი სიცოცხლე ვიცხოვრე. რომ არა 19 ივლისი ჩემს ცხოვრებაში, ვერასოდეს ვერ ვიქნებოდი ის, ვინც ეხლა ვარ. კიბომ მომკლა და მე თავიდან გავცოცხლდი. ამიტომ ჩემს ერთ ცხოვრებაში ორჯერ იცხოვრა ერთმა ადამიანმა. ერთი 2018 წლის 19 ივლის მოკვდა და ერთ დღეში თავიდან დაიბადა. იმ წამიდან როცა სიცოცხლე აირჩია და რა გამოდის? ერთი წლის ვხდები. ერთი წლის ვარ და მიყვარს საკუთარი თავი, მომწონს ის და ყველაფერი რაც გამოვიარე წარსულს ჩაბარდა.

ექიმთან წასვლა არ ნიშნავს სიკვდილს, პირიქით, გამოკვლევაზე წასვლა ნიშნავს სიცოცხლეს, იმედს, პრევენციას.