ეს ფოტო 1948 წლის 28 აგვისტოს არის გადაღებული. 2-დან 6 წლამდე ასაკის 4 ბავშვი სახლის კიბეებზე პოზირებს. მათ უკან ფოტოზე ჩანს ბავშვების დედა - 24 წლის ლუსი ჩალიფუქსი. მორცხვად იფარებს სახეზე ხელს. მარჯვენა კუთხეში განცხადებაა - "იყიდება ბავშვები". ფოტოს ყურებისას ალბათ გაიფიქრებთ, რომ ეს ვიღაცის ხუმრობაა. ბოლოსდაბოლოს, ამერიკაში ასეთი რამ როგორ შეიძლებოდა მომხდარიყო, ასე ღიად და უკანონოდ?ასევე ფიქრობდნენ ამერიკელებიც, რომლებიც ოჯახს სამსახურს და თავშესაფარს სთავაზობდნენ... თუმცა რამდენიმე წელიწადში ბავშვები მართლაც გაყიდეს - იმ დროს, ფოტოს გადაღებიდან რამდენიმე თვეში, ლუსის უკვე მეხუთე ბავშვი ჰყავდა...
ქალის თქმით, ამ არაადამიანური საქციელის მიზეზი გახდა ოჯახის მამის, 40 წლის რეი ჩალიფუქსის უმუშევრობა. ოჯახი ვეღარ იხდიდა სახლის ქირას, რის გამოც სახლის პატრონი გამოსახლებით ემუქრებოდა. ცოლ-ქმარმა გამოსავალი მოძებნა - გაეყიდათ ბავშვები, რათა ისინი შიმშილისა და წვალებისგან ეხსნათ.
მრავალი წლის შემდეგ ჟურნალისტებმა მოძებნეს გაყიდული ბავშვები და გაიგეს თუ რა ბედი ეწიათ, მათ.
ფოტოს გამოქვეყნებიდან 2 წელიწადში და-ძმა, რეი ენი და მილტონი იყიდა ფერმერმა ცოლ-ქმარმა ჯონ და რუტ ზოეტმანებმა.
მილტონი იხსენებს: "პირველივე დღეს ჯონმა მცემა, შემდეგ სარდაფში მიმიჩინა ადგილი და მითხრა: "დღეიდან ჩემი მონა იქნები". "- თანახმა ვარ", - ვუპასუხე მე... რუთმა (ჯონის ცოლმა) ჩამომბანა ნაცემი ადგილები, ჩამეხუტა და მითხრა: "შენ ჩემი პატარა ბიჭუნა იქნები". მიუხედავად მისი მხარდაჭერისა, ჩემი ცემა მაინც არ შეუწყვეტია ჯონს". დღისით ბიჭი მინდორში მუშაობდა, ღამე კი უმცროს დასთან ერთად სარდაფში ცხოვრობდა.
ცემა და საშინელი მოპყრობა გრძელდებოდა მანამ, სანამ მილტონი დეიდასთან და ბიძასთან არ გადავიდა საცხოვრებლად. შემდეგ სოციალურმა მუშაკმა ის სხვა ოჯახზე გააშვილა. როდესაც გაიზარდა, აგრესიული და უხეში გახდა. ერთხელ ხეზე აისროლა პოლიციელი, რომელმაც ერთ-ერთი ინციდენტის დროს მას სიმშვიდისკენ მოუწოდა. მილტონი სასამართლომ საზოგადოებისთვის საშიშად სცნო და შიზოფრენიის დიაგნოზით სამკურნალოდ ფსიქიატრიულ საავადმყოოში მოათავსეს.
კლინიკიდან გამოსვლის შემდეგ არიზონაში დასახლდადა დაქორწინდა. დედას მხოლოდ ერთხელ შეხვდა. ერთი თვე იცხოვრეს ერთად. ლუსის ახალ ქმართან შელაპარაკება მოუვიდა და ქალმა ის სახლიდან გააგდო. ლუსი იმ დროისათვის სხვა კაცთან ცხოვრობდა და მასთან კიდევ 4 შვილი გაეჩინა. "დედაჩემს არასოდეს ვყვარებივარ. არც ერთხელ არ მოუხდია ბოდიში ჩადენილი დანაშაულისთვის", - იხსენებს მილტონი.
რეი ენს, რომელიც 200 დოლარად გაყიდეს, დღემდე შენახული აქვს კაბა, რომელიც გაყიდვის დღეს ეცვა. მას არ აქვს არანაირი საბუთი იმისა, რომ გაყიდეს ან იშვილეს. მას არ ახსოვს დღე, როდესაც ეს ავბედითი ფოტო გადაუღეს. ამბობს, რომ გაიზარდა გარემოში, სადაც სიყვარული არ არსებობდა. 17 წლის ასაკში მოიტაცეს და გააუპატიურას. ის დაფეხმძიმდა. როდესაც ეს ამბავი ახალმა ოჯახმა შეიტყო, მარტოხელა დედათა თავშესაფარში გაგზავნეს. გაუჩნდა გოგონა, რომელიც შემდგომ წაართვეს.
რეი ანა იხსენებს: "გვაბამდნენ და გვაიძულებდნენ ყანაში მუშაობას".
უმცროსი ბიჭუნა დევიდი დაიბადა 1949 წელს და ოფიციალურად იშვილა მაკ დენიელის ოჯახმა. მათ არ უჩნდებოდათ ბავშვი. ბიჭი იმ ფერმის შორიახლოს ცხოვრობდა, სადაც მილტონი და რეი ანა იზრდებოდნენ.
დევიდის ახალი მშობლები მორწმუნეები იყვნენ და ცდილობდნენ ბიჭისთვის ქრისტიანული მორალი ესწავლებინათ. როდესაც 16 წლის შესრულდა, სახლიდან გაიპარა და 20 წელი სამხედრო სამსახურში მსახურობდა. იქიდან დაბრუნების შემდეგ, ტრაილერის მძღოლად მუშაობდა.
სანამ გაიზრდებოდა, დევიდმა ერთხელ ნახა დედა. მაშინ მან უთხრა, რომ ძალიან ჰგავდა მამას. არც დევიდისთვის მოუხდია ბოდიში. "ბოლოს და ბოლოს ვინ ვართ, რომ ვინმე განვსაჯოთ. ყველა ადამიანი უშვებს შეცდომას. იქნებ დედას არ სურდა, რომ იმ პირობებში დავხოცილიყავით. იქნებ უკეთესი უნდოდა ჩვენთვის?" - ამბობს დევიდი.
რამდენიმე წლის წინ რეი ანამ თავისი და-ძმების მოძებნა დაიწყო. ამაში შვილიც დაეხმარა. 21 წლის ასაკში შეხვდა დედას. მილტონის მსგავსად, ისიც განსაკუთრებული სითბოს გარეშე იხსენებს დედასთან შეხვედრის წუთებს. დედას არ ჰქონია სინანულის გრძნობა.
როდესაც 70 წლის რეიანამ მოძებნა თავისი უმცროსი და, იგი სიმსივნით იტანჯებოდადა აღარ შეეძლო ლაპარაკი. მას ძალიან გაუხარდა დასთან შეხვედრა. ფურცელზე დაწერა: "დედა უნდა იწვოდეს ჯოჯოხეთში".