ტეხასის შტატს ძლიერი წვიმების შემდეგ მასშტაბური წყალდიდობა დაატყდა თავს. ცენტრალურ რაიონებში – განსაკუთრებით კერრის, ინგრამის და ოსტინის ოლქებში – წყლის დონემ ერთდროულად მოიმატა და ათეულობით ადამიანის სიცოცხლე შეიწირა. წყალდიდობის შედეგად დაზიანდა საცხოვრებლები, დაიტბორა ბანაკები, წყალმა გაიტაცა ავტომობილები. თუმცა, როგორც ყოველთვის, დამანგრეველი სტიქიის ფონზე, ყოველთვის ჩნდება ადამიანების გამორჩეული გამბედაობა და თავგანწირვა. ეს ის ისტორიებია, რომლებმაც არა მხოლოდ ტეხასს, არამედ მთელ ამერიკას დაამახსოვრა ეს დღე.
მამა, რომელმაც სიცოცხლე ოჯახის გადასარჩენად გასწირა
27 წლის ჯულიან რაიანი, ორი შვილის მამა და უბრალო სამზარეულოს მრეცხავი, ოჯახთან ერთად ტრაილერში ცხოვრობდა. როცა წყალმა მათი საცხოვრებელი თითქმის მთლიანად დაფარა, ოჯახის გადარჩენის ერთადერთი გზად ფანჯრის ჩამსხვრევა იყო. ჯულიანმა ეს შიშველი ხელებით გააკეთა. მას არტერია დაუზიანდა და თითქმის დაკარგა ცალი ხელი, თუმცა შეძლო მეუღლისა და შვილების გაყვანა.
ჯულიანმა მეუღლე და ორი შვილი მატრასზე მოათავსა, რათა არ ჩაძირულიყვნენ. ოჯახი გადაარჩინა, თავად კი სისხლის დაკარგვისგან გარდაიცვალა. მისი უკანასკნელი სიტყვები იყო: „მიყვარხართ“. ამ ტრაგედიამ დიდი გავლენა მოახდინა საზოგადოებაზე – ჯულიანის ოჯახის დასახმარებლად წამოწყებული ონლაინკამპანია უკვე ათიათასობით დოლარს შეადგენს.
ბავშვები, რომლებიც ბანაკის დატბორვისას ცურვით გადაარჩინეს თავს
ბანაკ „ლა ჯუნტაში“ დაბინავებული ორი ძმა – პირსი და რუფინ ბოიეტები ღამის ოთხ საათზე გააღვიძა უცნაურმა ხმაურმა. წყალი უკვე საძინებელში შემოდიოდა. მათ გამბედაობა მოიკრიბეს და ძლიერ დინებაში ცურვით შეძლეს მაღალ ადგილზე მყოფ ავტობუსამდე მისვლა. ისინი მხოლოდ დილით იპოვეს უსაფრთხო ადგილას და მშობლებს დაუბრუნეს. სხვა ბანაკიდან, გოგონა, რომელიც წყლის ტალღამ დაახლოებით ოც მილზე გაიტაცა, ხეზე ასვლით შეეცადა თავის გადარჩენას. მაშველებმა ის ოთხი საათის შემდეგ, ხეზე ჩამოკიდებული იპოვეს და ნავით გამოიყვანეს. იმ ღამესაც და იმ დილასაც დინება იმდენად ძლიერი იყო, რომ გადაადგილება მხოლოდ საჰაერო ან წყლის ტრანსპორტით იყო შესაძლებელი.
დედა და ვაჟი, რომლებიც ხეზე ასვლით გადაურჩნენ დატბორვას
ერინ ბერგესი და მისი 19 წლის ვაჟი შუაღამით წყალმა გააღვიძა. მათ საცხოვრებელში უცებ შეიჭრა ტალღა და ყველგან წყვდიადი ჩამოწვა. ერინმა ხეზე აძრომა მოასწრო. როგორც მოგვიანებით იხსენებდა, ეს ტალღა იყო „სიკვდილის შავი კედელი“. წყლის დონე სწრაფად იზრდებოდა და ისინი დაახლოებით საათნახევარი ხეზე იყვნენ. მათ ოჯახში მყოფი ძაღლიც და მეგობარიც მოგვიანებით, მაშველების დახმარებით გადარჩნენ.
მამა, რომელიც ხეს მოჭიდებული ტელეფონით იღებდა საკუთარ გადარჩენას
კერი პაკერი ოსტინში ავტომობილით მგზავრობდა, როცა წყლის ტალღამ მოულოდნელად წაიღო. ის ხეზე აძვრა და იქიდან საკუთარი ტელეფონით ვიდეოს წერდა, რათა ცოლს სცოდნოდა, რომ ცოცხალი იყო. მისი თქმით, ბოისკაუტობისას მიღებული უნარები ძალიან გამოადგა. ხუთი საათის განმავლობაში იმყოფებოდა ხეზე და მხოლოდ ამის შემდეგ შეძლეს მისი გამოყვანა.
ბავშვთა ბანაკები და ოჯახებთან შეხვედრა
კერის თეატრში, რომელიც დროებით თავშესაფრად გადაკეთდა, ასობით გადარჩენილი ბავშვი მშობლებს შეახვედრეს. მაშველებმა ისინი უსაფრთხოდ გამოიყვანეს. თეატრის დარბაზში ატირებული მშობლები და ბავშვები ერთმანეთს ეხუტებოდნენ. თუმცა, მეორე ბანაკში – „მისტიკში“ – რამდენიმე გოგონა ჯერ კიდევ დაკარგულად ითვლება. ადგილობრივებმა თქვეს, რომ ტრაგედიის ყველაზე მტკივნეული ნაწილი ჯერ კიდევ წინ არის – ზოგიერთი ოჯახის იმედი დღითიდღე მცირდება.
„დახმარება დაგვიანდა“ – ადგილობრივების ბრალი შტატურ სტრუქტურებს
დატბორილ რეგიონებში მცხოვრებმა მოსახლეობამ და ტურისტებმა აღნიშნეს, რომ საგანგებო შეტყობინებები დაგვიანებით მოვიდა. ბევრს არც კი გაუგია, რომ მდინარე უკვე იმ დონეზე იყო ამოსული, რომ ავტომობილებით გადაადგილება პრაქტიკულად შეუძლებელი ხდებოდა. ზოგიერთმა საკუთარი სახლის დატოვება ვერ მოასწრო, ზოგმა კი შემთხვევით გადაირჩინა თავი.
თვითმხილველები ჰყვებიან, როგორ მიჰქონდა წყალს სახლები, მანქანები და ხეები. ერთმა მათგანმა თქვა, რომ დაინახა, როგორ გაიარა მისი სახლის სახურავმა მის წინ. სტიქია იმდენად მოულოდნელი და ძლიერი იყო, რომ მოსახლეობა მხოლოდ სიცოცხლის გადარჩენაზე ფიქრობდა.